voor wie

Wie kunnen terecht
bij imez kinder- en jeugdpraktijk?

hieronder staat een overzicht

Wie kan ik begeleiden?

Voor welke Kinderen en Jongeren kan ik als Therapeut iets betekenen ?

Tussen 6 en 18 jaar

De kinderen die ik begeleid zijn tussen de 6 en 18 jaar. Vanaf 18 jaar mogen jongeren een therapeut voor volwassenen bezoeken.
De jongere kinderen komen in het begin samen met hun ouders; kinderen ouder dan 12 jaar komen vaak zelfstandig.

Uiteenlopende problemen

Kinderen kunnen worstelen met lichamelijke, sociale - en emotionele problemen die hun (tijdelijk) uit hun evenwicht brengen.

Klik hier voor een overzicht van problemen die ik tegenkom in mijn praktijk voor kinder - en jeugdtherapie.


Een praktijksituatie

Ik zag bij de intake een schuchter meisje binnenkomen, haast onzichtbaar met een zacht stemmetje.

In de praktijk meldde zich een vader en moeder met hun enige  dochter van 14 jaar. Het meisje zat niet lekker in haar vel, ze was erg onzeker en ze vond het lastig om zich in een groep zichtbaar te maken. Ik zag bij de intake een schuchter meisje binnenkomen, haast onzichtbaar met een zacht stemmetje.

Na een paar gesprekken en veel werken aan zelfbeeld en zelfvertrouwen zag je al een duidelijke positieve vooruitgang. In de zoektocht naar de oorzaak van het probleem gingen we aan de slag met het  nabootsten van haar gezinssituatie, hiervoor gebruikten we poppetjes.

Op tafel stond haar hele gezin opgesteld, later kwamen er ook poppetjes bij te liggen. Voor het meisje symboliseerden die poppetjes de overleden grootouders. Als laatste kwam er nog een klein poppetje bij haar ouders te liggen. Ik wist onmiddellijk dat dit belangrijke informatie was.

Nooit gevraagd waarom zij alleen was

Het bleek haar broer te zijn, die als baby in de buik, voor haar geboorte, was overleden. Het meisje had haar ouders ooit gevraagd waarom zij alleen was, hier hadden de ouders op geantwoord dat het wel makkelijk was.

Hierdoor had ze de conclusie getrokken dat als haar broer was blijven leven, zij er niet zou zijn geweest. Ik adviseerde haar om een gesprek met haar ouders aan te gaan en dit te vragen.


Het echte verhaal delen met hun dochter

Dit leverde prachtige inzichten op, haar ouders hadden graag meer kinderen gewild maar dit was helaas niet gelukt.  Door als antwoord te geven dat 1 kind wel makkelijk was, maskeerden ze hun eigen verdriet. Door het echte verhaal met hun dochter te delen gaven ze haar opnieuw bestaansrecht.

Na deze mooie ervaring was er niet veel hulp meer nodig. Zij mocht er zijn……